:: Świeradów Zdrój
- miasto-uzdrowisko leżące w powiecie lwóweckim nad Kwisą w Górach Izerskich.
:: Świeradów Zdrój
- stacja w 16,463 km linii z Gryfowa Śląskiego do Świeradowa Zdroju (wg
SRJP linia nr 253) lub w 7,701 km linii Mirsk - Świeradów Nadleśnictwo
(wg D-29). Przed wojną nosiła nazwę Bad Flinsberg, w 1946 roku Włyńsk
(samo miasteczko miał wtedy nazwę Wieniec ZdróJ). Stacja, leżąca we wschodniej
części miejscowości, poza linią zabudowy, powstała w 1909 roku - kolej
dotarła tu w 31 października 1909 od strony Mirska będąc prywatną inwestycją
spółki Kolejka Mirsk - Świeradow SA (Kleinbahn Flinsberg-Friedeberg AG),
która w 1911 roku przekszałciła się w firmę pod nazwą Kolejka Izerska
(Isergebirgsbahn). Odcinek do kolejnej stacji - końcowej - Świeradów Nadleśnictwo
otwarto dla ruchu 5 czerwca 1910 roku. Tuż przed I wojną światową pojawił
się projekt przedłużenia linii ze stacji Świeradów (prawdopodobnie ze
Świeradowa Nadleśnictwa) do Górzyńca, a w połowie lat 20. do Szklarskiej
Poręby (projekt zakładał trakcję elektryczną). Na linii Gryfów Śląski
- Mirsk - Świeradów już przed II wojną światową był prowadzony ruch spalinowymi
autobusami szynowymi. Ruch pociągów pasażerskich do Świeradowa został
zlikwidowany ("zawieszony") 12.02.1996 r.; na pewien czas wprowadzono
autobusową komunikację zastępczą, którą zlikwidowano od 1 stycznia 1997.
Obecnie nic tu po torach nie jeździ, a budynek stacji został przystosowany
do celów mieszkalnych.
:: Świeradów Zdrój
powstał prawdopodobnie w XIV wieku i stanowił własność Schaffgotschów.
Po raz pierwszy Świeradów Zdrój pojawia się w dokumentach w 1572 roku
przy okazji opisu miejscowych wód mineralnych. Dwa wieki później powstał
tu pierwszy dom zdrojowy. W XVII wieku uzdrowisko Świeradów stalo się
bardzo popularne wśród kuracjuszy z Wielkopolski, jednak jego prawdziwy
rozkwit nastąpił dopiero po powstaniu cesarstwa niemieckiego - Świeradów
Zdrój stał się kurortem znanym w całych Niemczech i jednym z największych
w Sudetach. Dalszy rozwój uzdrowiska wiąże się z doprowadzeniem kolei
(1909) i odkryciem (1933 r.) radoczynności źródeł. Przed II wojną światową
Świeradów był bardzo modnym ośrodkiem zimowym - istniała tu skocznia narciarska,
tor saneczkowy (2,5 km), basen, korty tenisowe, 4 hotele, 10 zajazdów
oraz kilkanaście schronisk i pensjonatów. Po 1945 roku Świeradów krótko
funkcjonował pod nazwą Wieniec Zdrój; sanatoria i pensjonaty upaństwowiono.
W 1973 roku połączono Świeradów z sąsiednią Czerniawą w jeden zespół uzdrowiskowy.
W Świeradowie warto zobaczyć przede wszystkim zabudowę pensjonatową typową
dla przełomu XIX i XX wieku, Dom Zdrojowy z najdłuższą w Sudetach halą
spacerową, park zdrojowy z żabą jako płaskorzeźbą upamiętniającą odkrycie
radoczynności wód (podobno zwłoki żaby, które nie uległy rozkładowi spowodowały,
że zbadano wodę). Świeradów Zdrój jest również świetnym punktem wyjściowym
do wędrówek po Górach Izerskich. Tutaj zaczyna się główny szlak sudecki
do Paczkowa (czerwony).
|