:: Wrocław
- stolica województwa dolnośląskiego.

:: Dworzec Dolnośląsko-Marchijski we Wrocławiu
który w ciągu całej historii swojego istnienia nosił nazwy: najpierw Niederschlesiche-Markische Eisenbahn Bahnhof, od 1909 r. West-Güter Bahnhof, po 1945 Wrocław Zachodni został zbudowany w latach 1843-1844 w bezpośrednim sąsiedztwie Dworca Świebodzkiego (przy ob. Placu Orląt Lwowskich). Był to dworzec czołowy Kolei Dolnośląsko-Marchijskiej, wiodącej z Berlina. Budynek dworca został zaprojektowany w stylu renesansowej willi włoskiej. Osią założenia architektonicznego były tory, otoczone przez wybudowane do nich równolegle dwa skrzydła dworca, połączone od strony miasta dwiema wieżami i trzema łukami. Środkowy największy łuk został ozdobiony dwiema smukłymi wieżyczkami. nad peronami dworca wzosiła się stalowa konstrukcja podtrzymująca szklany dach. Ruch pociągów z dworca do Legnicy rozpoczął się 18/19 października 1844, w październiku 1845 roku do Bolesławca, a we wrześniu 1846 roku do Frankfurtu i Berlina. W kwietniu 1847 roku oddano do eksploatacji łącznicę do Dworca Górnośląskiego, która przez pierwsze 3 lata była obsługiwana trakcją konną. Po pewnym czasie Dworzec Dolnośląsko-Marchijski połaczono ze znajdującym się w pobliżu Dworcem Miejskim Kolei Prawego Brzegu Odry. Jednak od początku XX wieku Dworzec Dolnośląski powoli zaczął tracić na znaczeniu: od 1908 roku odjeżdżały z niego jedynie pociągi podmiejskie do Leśnicy, która wtedy znajdowała się poza Wrocławiem, (pociągi osobowe były odprawiane z Dworca Głównego lub Świebodzkiego), ale już rok później zlikwidowano i te połączenia, a dworzec zaczął pełnić funkcję dworca towarowego, na dodatek jedynie w ruchu lokalnym, w oparciu o stację rozrządową Wrocław Gądów. Na przełomie lat 20. i 30. ubiegłego wieku jego budowla została w dużej części rozebrana. Krótko po II wojnie światowej funkcjonował pod nazwą Wrocław Zachodni. W roku 1985 został wpisany do rejestru zabytków (co być może uratuje go przez wyburzeniem). W latach 90-tych XX wieku Dworzec Dolnośląsko-Marchijski należał do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, która chciała go remontować, jednak nic z tego nie wyszło i budynek został przejęty przez wojewodę dolnośląskiego, a następnie w 1999 roku przekazany przez niego starostwu powiatowemu. Obecny właściciel chce budynek sprzedać, a póki co zamurował okna na parterze, zabezpieczając go przed dewastacją - stropy są drewniane i w starostwie bali się, że dworzec spłonie podczas jakiejś libacji. W tej chwili Dworzec Dolnośląsko-Marchijski nie jest w żaden sposób wykorzystywany i, czekając na nowego właściciela, popada w ruinę.

:: Wrocław
- opis miasta umieszczono przy stacji Wrocław Główny.