| |
|
|
:: Radochów
- to duża wieś łańcuchowa położona w powiecie kłodzkim, ciągnąca się wzdłuż
Białej Lądeckiej.
:: Radochów
- przystanek w 15,350 km linii nr 322 z Krosnowic Kłodzkich do Stronia
Śląskiego (wg D29) lub w 116 km linii Wrocław Główny - Kłodzko - Kudowa
Zdrój/Stronie Śląskie/Międzylesie (tab. 230 wg SRJP); do 1945 roku nazywał
się Reyersdorf, a krótko po wojnie Rajsk Kłodzki. Linię przez przystanek
Radochów oddano do użytku 14 listopada 1897 roku. Przebiegająca przez
Radochów linia kolejowa nosiła nazwę "Kolej Doliny Białej Lądeckiej" (Bieletalbahn,
Landecker Biele Bahn). Przystanek zbudowano się aż ok. 1,5 km na południowy
zachód od granicy zwartej zabudowy miejscowości, mimo iż linia za przystankiem
Radochów w kierunku Lądka Zdroju mija znacznie
bliżej zabudowania wsi.
Pociągi pasażerskie nie kursują przez Radochów od 15 marca 2004 roku,
zastąpione przez Kolejową Komunikację Autobusową. Przystanek Radochów,
tak jak i Lądek Stójków, od początku swojego
istnienia posiadał tylko jeden tor. Stylowy budynek przystanku w Radochowie
został rozebrany w latach 70. ubiegłego wieku i od tego czasu tylko dobrze
zorientowani byli w stanie odnaleźć wśród drzew i krzaków słabo widoczny
przystanek.
:: Radochów
powstał we wczesnym średniowieczu przy starym szlaku handlowym z Czech
do Krakowa, tzw. Solnej Drodze. Jednak prawdziwą sławę przyniosła wsi
odkryta w XVIII wieku Jaskinia Radochowska, która była zamieszkała przez
człowieka pierwotnego już 80 tys. lat temu. Znaleziono ponadto w niej
kości m.in. niedźwiedzia jaskiniowego, dzikiego konia i nosorożca włochatego.
Oprócz tego Radochów warto odwiedzić, aby zobaczyć renesansowy kościół
św. Mikołaja z nagrobkami w murze rodziny von Pannwitz, dawnych właścicieli
Radochowa, a także - również renesansowy - zespół dworski, zniszczony
w 1945 roku.
|
